Naiëf
In Nederland, maar ook elders, is (de invloed van) Europa een heet hangijzer. De Britten kozen er zelfs voor om uit de EU te stappen en zo “hun land weer terug te krijgen”. Zo ver wil Nederland niet gaan. Het kabinet spreekt echter in het regeerakkoord ferme taal. Op bladzijde 30 lees ik: “Het pensioenstelsel blijft een nationale bevoegdheid. Het kabinet wijst extra Europese regels af die hier inbreuk op maken.” Ook de Tweede Kamer laat zijn spierballen zien. De Europese PRIPP-verordening zorgt per 1 januari 2018 voor gewijzigde informatievoorziening bij beleggingsverzekeringen. Op basis van dwingend voorgeschreven berekeningsmethodiek leidt dit tot voorbeeldrendementen in het verplichte informatiedocument bij een ongunstig scenario van 6%. Bij een gemiddeld scenario is dit 11% en bij een gunstig scenario 16%. De Tweede Kamerleden Omtzigt en Ronnes (beide CDA) stelden Kamervragen aan minister Hoekstra van Financiën over deze in hun ogen “bizar hoge” voorbeeldrendementen. Zij voorzien een nieuwe (pensioen)woekerpolis affaire en wilden onder andere weten welke straf Nederland van de Europese Commissie zou krijgen indien zij in wetgeving actief zou afwijken van deze verordening.
Minister Hoekstra blijft heel zakelijk en geeft aan dat hij het er mee eens is dat de getoonde voorbeeldrendementen kunnen leiden tot verwachtingen bij consumenten die niet realistisch zijn en daarmee hun keuzes kunnen beïnvloeden. Op nationaal niveau afwijken van een Europese verordening is echter niet mogelijk omdat verordeningen rechtstreekse werking hebben. Als Nederland EU-wetgeving niet naar behoren toepast, kan de Europese Commissie een inbreukprocedure starten of de zaak aanhangig maken bij het Europese Hof van Justitie. Dat kan dan in bepaalde gevallen financiële sancties opleggen. Hij geeft heel terecht aan dat dit probleem (en dat het een probleem is, staat wat mij betreft niet ter discussie) opgelost moet worden op Europees niveau. Daar zijn deze regels gemaakt, daar moeten ze dus ook worden aangepast. Dat is de Koninklijke – en enige – weg.
Met alle respect voor ons kabinet en onze volksvertegenwoordigers, dergelijke taal in het regeerakkoord en de Kamervragen geeft blijk van een bepaalde mate van naïviteit die je bij deze politici niet verwacht. Nederland is nu eenmaal lid van de EU en vaart daar in de meeste gevallen zeer wel bij. Daar hoort bij dat Nederland zich houdt aan de Europese verordeningen. Oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid door te vragen welke straf Nederland krijgt als zij dat niet doet, is een parlementariër onwaardig. Dat is puur voor de bühne. Want ik ga er van uit dat deze twee Kamerleden wel beter weten. Het pensioenstelsel kan geen nationale bevoegdheid blijven, omdat het dat al niet meer volledig is.
Wen er maar aan!
30042018